دوره 5، شماره 7 - ( 1399 )                   جلد 5 شماره 7 صفحات 58-39 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Afzali A, Madani A. Applying Gideon Thouri Norms Theory to Qualitative Evaluation of Translation of Persian Poems into Arabic (Case Study: Poetry of Ferydoun Moshiri). JCSFA 2020; 5 (7) :39-58
URL: http://jcsfa.modares.ac.ir/article-39-58189-fa.html
افضلی علی، مدنی اکرم. کاربست نظریه هنجارهای گیدئون توری در ارزیابی کیفیّ ترجمه عربیِ اشعار فریدون مشیری. مطالعات تطبیقی فارسی و عربی. 1399; 5 (7) :39-58

URL: http://jcsfa.modares.ac.ir/article-39-58189-fa.html

کاربست نظریه هنجارهای گیدئون توری در ارزیابی کیفیّ ترجمه عربیِ اشعار فریدون مشیری
علی افضلی 1، اکرم مدنی2
1- دانشگاه تهران ، ali.afzali@ut.ac.ir
2- دانشگاه تهران
چکیده:   (1976 مشاهده)
در این جستار بخشهایی از ترجمه اشعار فریدون مشیری در کتاب مختارات من الشعر الفارسی الحدیث از محمد نورالدین عبدالمنعم، که برگردان گزیده‌ای از اشعار معاصر فارسی به عربی است از دید مطالعات توصیفی فرایند- مدار ترجمه و با تکیه بر نظریه هنجارهای گدئون توری بررسی می­شود. این شیوه به فرایند ترجمه یا خود عمل ترجمه می­پردازد. نظریه وی به قالبهای ادبی اشاره می‌کند که در هر فرهنگ خاصی وجود دارد و  یکی از دستاوردهای اصلی آن این بود که توجه همگان را از رابطه تک متون مبدأ و مقصد به روابطی معطوف ساخت که میان خود متون مقصد وجود دارد. نتیجه اصلی ارزیابی کیفی تعریب عبدالمنعم حاکی است که اثر وی از پذیرش در فرهنگ مقصد برخوردار است؛ اما از بسندگی  وکفایت در مبدأ به دور است. دو دیگر مسئلۀ فهم نادرست معانی کلمات، اصطلاحات، عبارات یا جملات است که به تحریف دلالتی، سبکی یا معنایی منجر می ‏شود.
واژه‌های کلیدی: شعر معاصر فارسی، محمد نورالدین عبدالمنعم، گیدئون توری، فریدون مشیری، ارزیابی ترجمه عربی
متن کامل [PDF 765 kb]   (783 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) | موضوع مقاله: مطالعات تطبیقی فارسی و عربی
دریافت: 1399/2/6 | پذیرش: 1400/2/10 | انتشار: 1400/2/31
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.